Op avontuur met Strandrijden Terschelling

We gaan vandaag op avontuur! Sybrich van Terwisga neemt ons mee het strand op in haar 4-wheel-drive Volkswagen Amorak. Het doel is helemaal naar de oostkant van het mooie Terschelling te rijden, daar waar je verder vrijwel geen mens tegenkomt. Al gelijk bij de strandopgang van Midsland evenaren we een heuse Efteling-ervaring! Door het mulle zand koersen we vanaf het duin naar beneden richting zee en worden we even heerlijk heen en weer geschud in deze stevige wagen, dit begint al goed! Daarna volgt de rust van het vlakke strand, waarbij we genieten van alles om ons heen. Vooral de stevige wind die het bovenste laagje zand over het enorme strand blaast, imponeert. Het laagje zand blaast onder de auto door en het lijkt daardoor soms net of we loskomen van de grond. Al vliegend richting het Amelander Gat, een onbeschrijfelijk gevoel.

Loesje (die van die spreuken) zei eens: “Aan het strand is iedereen directeur” en zo is het ook bij Sybrich in haar 4-wheel-drive. Met haar bedrijf Strandrijden Terschelling neemt zij gasten van allerlei pluimage mee naar de meest prachtige en desolate plekken van het eiland. Een grote diversiteit aan mensen geniet van deze fantastische manier van vrijheid beleven: badgasten genieten volop, maar ook heeft Sybrich bijvoorbeeld vaak fotografen mee, die vervolgens tijd te kort komen bij deze bijzondere tochten.

Droomauto

Sybrich is in de coronatijd begonnen met Strandrijden Terschelling. Zij had destijds nog een kroeg op het eiland, maar dat was gezien de omstandigheden een zware tijd. Tijd voor verandering en een beetje back to the roots. “Met mijn pa reed ik altijd mee in zijn Unimog. Heerlijke avonturen meegemaakt en echt geleerd om terug naar de basis te gaan en jezelf te moeten redden met de middelen die je hebt. Ik heb tot nu toe een bijzonder leven geleid en veel verschillende dingen gedaan. Ik heb bijvoorbeeld ook 16 jaar een kroeg op Vlieland gehad met mijn pa. Twee dagen nadat wij die kroeg verkocht hadden vond ik mijn droomschip: de laatste Nederlandse zeilende vrachtvaarder die tot 2004 met vracht heeft gezeild over een groot deel van de wereld. Daarmee heb ik een aantal jaar met gasten gevaren, een geweldige tijd. Vervolgens een kroeg op Terschelling begonnen. Ik had de kroeg net een maand te koop voor de eerste lockdown en moest dus mijn creativiteit behoorlijk aanspreken om mijn hoofd boven water te kunnen houden, maar dat was tevens een positieve uitdaging. Ik wilde graag uit het nachtleven, dus toen er aan het eind van corona een koper kwam heb ik geen moment geaarzeld. Ik kreeg daarna onlangs de kans om een heel bijzonder huis te kopen op Terschelling. Alweer een droom die uitkwam. Inmiddels heb ik daar een mooie Bed & Relax bij gemaakt. De combinatie van gasten een mooie tijd bezorgen in alle rust in de Bed & Relax en om mensen mee te kunnen nemen in de droomauto die ik kon kopen, dat is een bijzondere wens die uitkomt.”

Winterperiode

Het Strandrijden kan alleen in de winterperiode (1 okt/nov – 1 april) in verband met de natuur. Voor Sybrich betekent dit dat zij in de winterperiode druk is met het strandrijden en in de zomerperiode haar nieuwe en goedlopende B&B draaiende houdt. Daarnaast geeft Sybrich ook nog massages, verzorgt ze retraites en is zij coach. Naast haar stoere Amorak-wagen, heeft zij ook een prachtige pipowagen naast haar huis staan vanwaar uit zij haar coachingspraktijk aan het opstarten is.

Natuurbeleving heel belangrijk

Sybrich vindt het heel belangrijk om tijdens het rijden de natuur in de gaten te houden en ook haar gasten mee te nemen in de natuurbeleving van het eiland: “Ik let bijvoorbeeld heel goed op de zeehondjes. Vooral de kleintjes hebben soms hulp nodig. Ik blijf natuurlijk uit de buurt, maar ik maak foto’s van zeehondjes als ik denk dat ze wellicht hulp nodig hebben. Deze stuur ik dan door naar mijn contacten die vervolgens kunnen beoordelen of er hulp nodig is vanuit zeehondencentrum Pieterburen. Naast dat ik zeehonden in de gaten houd, zorg ik ook voor verzwakte vogels en ruim ik ook vaak plastic en andere troep op. Er ligt zoveel op het strand soms, dat het eigenlijk onmogelijk is om steeds te stoppen, maar ik probeer het wel zoveel mogelijk te doen. Het is trouwens ook heel leuk om te kijken wat er zoal aanspoelt, wanneer je meer aan het jutten bent in plaats van afval opruimen. Ik ben hierover dan ook in gesprek met de Jutfabriek, of we bijvoorbeeld mensen mee kunnen nemen op een Jutmiddag. Het lijkt me erg leuk om het rijden te combineren met jutten met gasten.”

“Daarnaast ben ik me er ook heel bewust van hoe de natuur snel kan veranderen op het eiland. Zo is de oostkant van Terschelling de afgelopen jaren flink veranderd. Er zijn grote stukken duin afgeslagen. Je ziet grote veranderingen per jaar en maand, maar soms ook per dag. Het strand is momenteel steeds smaller richting oost, er spoelt zoveel weg. Je moet dan met de wagen er ook goed op letten dat je de juiste route neemt en die kan elke dag veranderen. Je wilt niet vastlopen in drijfzand. Dat is niet zozeer gevaarlijk voor bijvoorbeeld mijn gasten, maar het is wel heel vervelend als de auto daar in vast komt.”

Verwennerij

Dat Sybrich haar gasten graag verwent, blijkt wel als we op de terugweg parkeren bij het beroemde Drenkelingehuisje. Na de wandeling op de desolate oostkust mogen we nu genieten van heerlijke warme chocomel met koekjes. Het wordt door Sybrich allemaal uit haar multifunctionele wagen getoverd, waar naast een mini-keukentje ook nog een mini-museumpje in zit. Gasten kunnen zo bijvoorbeeld de vele stukjes barnsteen bezichtigen die Sybrich in de loop der jaren heeft verzameld. Daarnaast vertelt ze er ook nog graag bij hoe de barnsteen is ontstaan en waar en hoe je die het beste kunt vinden op Terschelling. Een multifunctionele en gastvrije dame in een net zo multifunctionele wagen: wie een keer mee wil, kijkt op www.strandrijden-terschelling.nl.