Brasserie De Brandaris, een icoon op west
Wie West-Terschelling zegt, heeft het over de haven, gezelligheid en horeca.
Brasserie De Brandaris in de Boomstraat is een icoon op het eiland. Al meer dan
vijftig jaar bestaat dit fenomeen aan de voet van de Brandaris. Met de eigenaren
Eline de Boer en Thomas Swieringa heeft het een initiatiefrijk ondernemersduo.
De achtergrond van beide ondernemers is wisselend, hun passie is gelijk, zo blijkt
al snel. „Ik werk hier nu al dertien jaar”, schetst Eline. „Ik had al eens gedacht
om de brasserie over te nemen, maar dat kwam er toen niet van. Ik heb daarna
een half jaar bij De Walvis gewerkt en toen vroegen ze me hier terug. ‘Als ik het over kan nemen, kom ik graag”, stelde Eline haar voorwaarde. En zo werd Eline (31), geboren en getogen eilandse, mede-eigenaar van Brasserie De Brandaris.
Verhuiswagen
Dat ging samen met de definitieve entree van Thomas (32) op Terschelling. „Ik kom uit de regio Groningen en de derde keer dat ik op het eiland kwam, heb ik de verhuiswagen meegenomen”, legt hij al lachend uit. „Ik werkte jaren als lasser in de metaal, dit ondernemen is een hele andere wereld voor me. Ik leer heel snel bij. Mijn schoonouders hebben de brasserie hiervoor ruim 21 jaar bestierd.”
Verlangen naar de metaalwereld van vroeger doet Thomas niet meer. „Al mis ik mijn
vrienden van de wal wel hoor, bijvoorbeeld mijn voetbalteam. Onlangs waren ze met een hele groep hier. Dat was erg gezellig. Want hoewel de samenwerking tussen dit tweetal al langer duurt, is het in april 2024 twee jaar dat de zaak op hun naam staat. Thomas: „We hebben een v.o.f. opgericht en samen een goede aanloop genomen. In die jaren hebben we elkaar echt wel goed leren kennen.”
Meubilair
De afgelopen winter werd fors geïnvesteerd in nieuw meubilair van Brasserie De Brandaris, goed voor ongeveer tachtig zitplaatsen binnen en ongeveer veertig op het
mooie terras. Eline: „Het oude meubilair stond er al wel dertig jaar. Het was tijd voor vervanging. In ons eerste jaar hebben we de boel geschilderd, nu het meubilair en
volgende winter pakken we hoop ik de toiletgroep aan.” Daarin is het tweetal uitermate goed geslaagd. Een frisse look, trendy stoeltjes, maar met een van oudsher
vriendelijke en altijd gastvrije sfeer. Thomas: „Dat was ook de bedoeling, die sfeer moest behouden blijven. Eline en ik zijn een dag naar de wal gegaan om bij een groothandel voor horeca-meubels te kijken. Daar waren we best snel uit.” Niet alles is overigens vervangen, de stamtafel is gebleven, al is deze opgeleukt met een kunstwerk van – hoe kan het ook anders – de Brandaris. Daarnaast hangen de wanden vol met mooie attributen. Eline: „Ze noemen ons ook weleens het Wrakkenmuseum van West. Het nautische hebben we willen bewaren.”
Takenpakket
Het takenpakket tussen beide ondernemers is goed verdeeld. Eline: „Ik sta in de keuken, dat is wat ik leuk vind. Thomas doet de voorkant en de administratie, daarnaast is hij ook heel erg handig. Het is ook vertrouwen in hoe de ander het doet.” Op een paar weken vakantie na is Brasserie De Brandaris het hele jaar open. „Het is ook eigenlijk altijd wel gezellig druk”, benadrukt Swieringa. „Bij ons kunnen mensen
terecht van een koffie tot een diner. Juist ook de borrel en een drankje willen we benadrukken, nu komt nog 80 procent van de gasten voor het diner, die balans mag wel wat anders.” De winterperiode is er een van adem halen. „Dan zijn de meeste gasten ook afkomstig van het eiland. We hebben best veel vaste gasten hier”, reageert Eline. Zelf gebruikt ze deze tijd ook om in de keuken te experimenteren. „Dat kan
in de zomer echt niet, in de winter ben ik ook bezig met de nieuwe kaart.” Daarop zullen uiteraard de spareribs niet ontbreken. „Dat is iets waar Brasserie De Brandaris mede bekend om staat.”
Team
De zaak heeft dan een tweekoppige leiding, het kan ook niet zonder personeel. „We hebben nu een groep van zo’n achttien medewerkers, een heel fijn team”, benadrukt
Eline. „Zonder de overige medewerkers tekort te doen, maar Rick van Dongen is een bijzondere man” vult Thomas aan. „Die werkt hier al ruim 20 jaar. Hij is nu 65 jaar en we hebben het weleens over het moment waarop hij met pensioen gaat. Misschien wil hij daarna nog wel een of twee dagen in de week bijspringen.” Prive gaan de twee eigenaren ook met elkaar om, al is de brasserie logischerwijs de plaats waar ze elkaar het vaakst treffen. Eline: „We gaan weleens een keertje samen met onze partners uit eten, maar ook dan gaat het weer over het werk.” Memorabel zijn de avonden waarop oud-personeelsleden terugkeren in Brasserie de Brandaris. „Die avonden zijn echt geweldig. Het is een select groepje maar met die mensen komen ook de oude verhalen. Die avonden zijn echt heel gezellig”, besluit Eline als haar naar de favoriete
momenten wordt gevraagd.
Verschil
Als naar de verschillen met andere horeca-gelegenheden op het eiland wordt gevraagd, stelt Thomas: „Over andere zaken wil ik eigenlijk niet praten. Maar ik vind dat wij nog tijd echt vrijmaken voor de gasten. Een praatje is mogelijk, en dat zorgt ook voor een relaxte sfeer.”
