Bij de Buren, méér dan een winkel

De winkel staat ‘om Oost’ in Oosterend. Daar waar de bewoonde wereld van het eiland bijna ophoudt en de waar de natuur op de Bosplaat iets verderop de charme van het eiland accentueert. Maureen Raat is eigenaresse van de winkel Bij de Buren die er nu vier zomerseizoenen heeft opzitten. “Ik wil graag dat producenten een eerlijke prijs ontvangen.”

De winkel is divers, gezellig en huiselijk. Bij de Buren van Maureen Raat straalt rust uit en ook iets huiselijks. “Ik wil graag dat mijn winkel een plaats van verbinding is”, schetst de Oosterendse. Er zijn levensmiddelen te koop, maar ook het fairtrade en handgemaakte cadeau-assortiment dat je bijvoorbeeld in een wereldwinkel ziet. “En vogeltjes van gerecycled metaal, zeg maar Zimba-arts. Daarvan verkoop ik als winkel het meeste in heel Nederland”, stelt ze met gepaste trots.

Een eerlijke prijs voor zowel consument als producent, daar staat Maureen voor. “Voor ik tien jaar geleden naar Terschelling kwam, werkte ik bij de voedselbank in Groningen. Ik heb daar destijds ook een kledingbank opgezet en kwam er in aanraking met grote groepen die het moeilijker hebben.”

‘Made in China’ is er dus bijna niet bij in de winkel, betoogt ze. “Nee, zeker niet. We zien hier het eindproduct, maar ik wil ook graag weten wie of wat er allemaal tussen zit. Zo heb ik met de man die Zimba-arts maakt in Almelo direct contact, en niet meer met de groothandel. Hij maakt de stalen vogeltjes en werkt op een manier die ook eerlijk is voor de mensen in Zimbabwe die het produceren.”

Het is een komen en gaan Bij de Buren. ”Het lijkt wel of het door de intrede van de E-bike steeds drukker wordt, dat mensen een groter rondje fietsen vanuit hun vakantie-accommodatie.”

En de ontmoetingen in haar winkel, die koestert Maureen. “Ik geef ook regelmatig advies, aan mensen die de Bosplaat op willen, of aan gewone fietsers of wandelaars.”

Zorgplek

De winkel is in zowel het laag- als het hoogseizoen zeven dagen per week geopend. “Soms lijkt het ook wel een zorgplek”, spreekt Maureen al glimlachend. “Moeten mensen hun ei even kwijt of zijn ze in de war, dat komt elk seizoen ook wel eens voor. Het is ook een plek van pleisters plakken en vooral veel luisteren.”

Haar klandizie in het dorp is één zin te omschrijven, divers en erg trouw. “Er komen hier veel mensen die van de natuur houden, die zie je elk jaar terug. Daarnaast is iedereen welkom, zo zijn er klanten die in de top 10 van de Quote 500 staan en de haren rechtop hebt staan of dat je gewoon een pak melk wilt kopen of in je badjas en “bekende Nederlander bent” een cappuccino komt halen als je op de camping staat. Alles is waargebeurt. Een klant die niet in gesprek wil is ook welkom hoor. Iedereen in de winkel is gelijk voor mij.”

Daarbij schrijft Maureen de bedragen van de gekochte artikelen op voor zowel de gasten als inwoners van het dorp. “Dan heb je aan het eind van de week of maand als de mensen weggaan of als bewoner maar één transactie, zowel qua wisselgeld of met de pin. Ook dat is duurzaam en doet voor veel mensen oude tijden herleven.”

Haar hart ligt bij de fairtrade-verkoopafdeling, de levensmiddelen completeren de winkel. “Dat is ook een middel om mensen bij het doel te krijgen en de levensmiddelen verzorgen een kwalitatieve betere leefbaarheid in het dorp Oosterend voor zowel de gasten als de bewoners en juist daarom ben ik het hele jaar open. Menig keer zijn mensen verbaasd wat er allemaal in het assortiment te vinden is.”

Succes

De winkel is een doorslaand succes, zoveel is duidelijk. “Drukker hoeft het eigenlijk niet te worden, ik heb ook zeker geen plannen om uit te breiden. Je merkt wat dat het best een gaatje in de markt is. Ook eilanders moeten ergens terecht kunnen voor eerlijke, duurzame handgemaakte en fairtrade-producten, en met deze kleinschaligheid en laagdrempeligheid ben ik helemaal tevreden.”

Om de kristallen, mineralen en fossielen kunnen we niet heen. zoveel moois ligt er in de winkel. “En elke steen heeft ook weer een verhaal”, zo duidt ze. De natuur is haar lief, van het goedkope plastic gruwelt ze, zoveel

is duidelijk. “Ik heb nog een voorraad plastic scheppen, maar als je ziet dat mensen die na het kopen en het gebruik na een dag gewoon op het strand laten liggen. Het liefst wil ik zo snel mogelijk van die voorraad af, ik ben nu al overgestapt op houten en metalen scheppen, daarnaast ben ik bezig met een idee voor scheppen en emmers van duurzaam en gerecycled materiaal of misschien wel uitleenmaterialen voor op het strand! Hiervoor zijn we onder andere in gesprek met de Jutfabriek.”